inpakken en wegwezen
Door: elineVermeerbergen
Blijf op de hoogte en volg Eline
28 Februari 2012 | Thailand, Hat Yai
Gisteren mijn eerste stagedag. De avond ervoor op tijd gaan slapen en alles in orde gemaakt (rugzak klaargezet) om goed voorbereid aan de dag te beginnen.
Om half 9 vertrokken naar het Sawaeng Ha Hospital samen met mijn coordinator Aom.
Eerst heeft zij een gesprek gehad met Adisong (iemand van de directie) en nadien hebben we een gesprek gehad met de directeur zelf, dokter Tob. Hij heeft ons dan uitgenodigd voor lunch in een restaurant. We (ik en Aom) zijn dan met bijna heel de staf van het ziekenhuis op restaurant geweest. We zaten daar zeker met 20 man. De directeur heeft me dan ook officieel verwelkomt in zijn ziekenhuis.
Na de lunch zijn we dan terug naar het ziekenhuis gereden om verdere afspraken te maken.
Daar is dan het 1 en andere duidelijk geworden. In het ziekenhuis dachten ze dat ik een dokter was. Hoe ze daar zijn opgekomen weet ik echt niet want ikzelf heb het altijd over 'nursing' gehad en op alle documenten die ik doorgemaild heb staat ook duidelijk dat ik een verpleegster ben.
Het kwam er in iedere geval op neer dat ze met een verpleegkundige niet veel konden doen en dat ze ook niemand hadden om een verpleegkundige te begeleiden.
Ik en Aom zijn dan maar snel terug naar de Twinhouse gereden. Daar heb ik dan met Phil (de coordinator van alle programma's) plan B besproken.
Plan B kwam er op neer dat ik moest verhuizen van Singburi naar Hat Yai, helemaal in het zuiden van Thailand. Daar hebben ze wel ervaring met ziekenhuisstages. Ik zou na het avondeten rond half 6 vertrekken, met de taxi naar Bangkok en van daaruit de nachtbus nemen naar Hat Yai. Dit was oke voor mij, kon ik alles op mijn gemakje doen en 's avonds nog afscheid nemen van iedereen.
Ik ben dus naar mijn kamer gegaan om op mijn gemakje mijn koffer in te pakken terwijl Phil naar het kantoor ging om alle papieren in orde te brengen.
Niet veel later stond Phil aan mijn deur om te zeggen dat ik om 14.30u al moest vertrekken en het was op die moment 20 na 2! :O
Ik heb op 10 minuten al mijn kleren in mijn koffer gesmeten, ben op mijn koffer gaan zitten en heb ze dicht gedaan.
Ben hals over kop vertrokken samen met Aom. Zij is meegegaan naar Bangkok en heeft ervoor gezorgt dat ik op de juiste bus zou stappen.
Ben hier dan vanmorgen om half 7 aangekomen en ben opgehaalt door mijn gastvrouw. (ben haar naam even kwijt). Zij heeft me dan naar haar huis gebracht. Mijn slaapkamer ziet er wel oke uit, maar de badkamer is echt heel vuil. Ik ben er ook helemaal alleen. Nu vind ik het echt wel spijtig dat ik vertrokken ben zonder afscheid te kunnen nemen van iedereen. Ik denk wel dat ik het Twinhouse (en al de mensen) ga missen.
Ben dan om half 9 afgezet aan het Ziekenhuis. Mijn gastvrouw heeft gezorgt dat ik goed werd opgevangen en is dan vertrokken.
Ben dan rondgeleid door een heeeeeel vriendelijke vrouw, die Engels kon! Dat is echt een luxe want het Engels van de Thaise bevolking is barslecht of zelfs onbestaande. En mijn Thais is ook zo goed als onbestaande, dus ik denk wel dat we met een taalprobleem gaan zitten.
Maar alle mensen zijn hier heel vriendelijk en willen me graag helpen, dus ik denk dat mijn stage op zich wel gaat meevallen.
Ik ben alleen heel bang voor mijn verblijf hier. Ik ben bang dat ik ga vereenzamen en buiten mijn werkuren alleen ga zitten. :(
Ik denk wel dat ik 'de Crew' nu hard ga missen... :'(
(dit verslag is geschreven vanop een computer in het ziekenhuis. Weet nog niet hoe het zit met internet in de omgeving van mijn huis)
Om half 9 vertrokken naar het Sawaeng Ha Hospital samen met mijn coordinator Aom.
Eerst heeft zij een gesprek gehad met Adisong (iemand van de directie) en nadien hebben we een gesprek gehad met de directeur zelf, dokter Tob. Hij heeft ons dan uitgenodigd voor lunch in een restaurant. We (ik en Aom) zijn dan met bijna heel de staf van het ziekenhuis op restaurant geweest. We zaten daar zeker met 20 man. De directeur heeft me dan ook officieel verwelkomt in zijn ziekenhuis.
Na de lunch zijn we dan terug naar het ziekenhuis gereden om verdere afspraken te maken.
Daar is dan het 1 en andere duidelijk geworden. In het ziekenhuis dachten ze dat ik een dokter was. Hoe ze daar zijn opgekomen weet ik echt niet want ikzelf heb het altijd over 'nursing' gehad en op alle documenten die ik doorgemaild heb staat ook duidelijk dat ik een verpleegster ben.
Het kwam er in iedere geval op neer dat ze met een verpleegkundige niet veel konden doen en dat ze ook niemand hadden om een verpleegkundige te begeleiden.
Ik en Aom zijn dan maar snel terug naar de Twinhouse gereden. Daar heb ik dan met Phil (de coordinator van alle programma's) plan B besproken.
Plan B kwam er op neer dat ik moest verhuizen van Singburi naar Hat Yai, helemaal in het zuiden van Thailand. Daar hebben ze wel ervaring met ziekenhuisstages. Ik zou na het avondeten rond half 6 vertrekken, met de taxi naar Bangkok en van daaruit de nachtbus nemen naar Hat Yai. Dit was oke voor mij, kon ik alles op mijn gemakje doen en 's avonds nog afscheid nemen van iedereen.
Ik ben dus naar mijn kamer gegaan om op mijn gemakje mijn koffer in te pakken terwijl Phil naar het kantoor ging om alle papieren in orde te brengen.
Niet veel later stond Phil aan mijn deur om te zeggen dat ik om 14.30u al moest vertrekken en het was op die moment 20 na 2! :O
Ik heb op 10 minuten al mijn kleren in mijn koffer gesmeten, ben op mijn koffer gaan zitten en heb ze dicht gedaan.
Ben hals over kop vertrokken samen met Aom. Zij is meegegaan naar Bangkok en heeft ervoor gezorgt dat ik op de juiste bus zou stappen.
Ben hier dan vanmorgen om half 7 aangekomen en ben opgehaalt door mijn gastvrouw. (ben haar naam even kwijt). Zij heeft me dan naar haar huis gebracht. Mijn slaapkamer ziet er wel oke uit, maar de badkamer is echt heel vuil. Ik ben er ook helemaal alleen. Nu vind ik het echt wel spijtig dat ik vertrokken ben zonder afscheid te kunnen nemen van iedereen. Ik denk wel dat ik het Twinhouse (en al de mensen) ga missen.
Ben dan om half 9 afgezet aan het Ziekenhuis. Mijn gastvrouw heeft gezorgt dat ik goed werd opgevangen en is dan vertrokken.
Ben dan rondgeleid door een heeeeeel vriendelijke vrouw, die Engels kon! Dat is echt een luxe want het Engels van de Thaise bevolking is barslecht of zelfs onbestaande. En mijn Thais is ook zo goed als onbestaande, dus ik denk wel dat we met een taalprobleem gaan zitten.
Maar alle mensen zijn hier heel vriendelijk en willen me graag helpen, dus ik denk dat mijn stage op zich wel gaat meevallen.
Ik ben alleen heel bang voor mijn verblijf hier. Ik ben bang dat ik ga vereenzamen en buiten mijn werkuren alleen ga zitten. :(
Ik denk wel dat ik 'de Crew' nu hard ga missen... :'(
(dit verslag is geschreven vanop een computer in het ziekenhuis. Weet nog niet hoe het zit met internet in de omgeving van mijn huis)
-
28 Februari 2012 - 08:30
Astrid:
Maar zusje toch!!
Mama heeft gisteren het verhuis-verhaal verteld, maar ze vond toen wel dat je heel positief klonk. Ik vind het echt jammer dat je nu niet zo content bent. :( Ik hoop dan ook dat je snel gezelschap krijgt!
Is er verder niemand meer van de organisatie waar je mee kan praten als het écht niet betert??
Kop op, het is al een goede zaak dat het in je ziekenhuis heel goed meevalt, ik stel dan ook voor dat je daar snel mensen leert kennen zodat je 's avonds met hen op café kan gaan. Of in het weekend naar het strand! ;-) Als ik er ben, dan zullen we alleen maar in luxueuze hotels logeren! ;-) Heb al eens gekeken en dat kost daar toch 2 keer niks. :p
Ik denk aan je !! Xxxxx <3 -
28 Februari 2012 - 10:16
Dominique:
Elineke toch, dat is niet zo leuk nieuws om te lezen..
Jammer dat je moest vertrekken, nu je eindelijk die mensen daar begon te kennen. Stom zeg!
Is daar dan niemand? Mss gewone lokale bevolking ofzo..
Tis wel goed dat je al bij al toch nog in een ziekenhuis kan staan he.. Kop op!
Als je daar je draai gevonden hebt zul je weer helemaal je positieve zelf zijn. En jou kenende zal zeker niet vereenzamen!
En anders zullen we ook vaak moeten skypen :).
Veel moed!
Dikke kussen xxx -
28 Februari 2012 - 10:26
Anouchka:
hey meid, kom op je kan dit!!! weet zeker dat wij ( de rcew) je ook superhard missen. we geloven steenvast in jou dat jij je stage tot een goed eind gaat brengen. hou ons op de hoogte en tot binnenkort!!
nouch -
28 Februari 2012 - 10:26
Anouchka:
hey meid, kom op je kan dit!!! weet zeker dat wij ( de rcew) je ook superhard missen. we geloven steenvast in jou dat jij je stage tot een goed eind gaat brengen. hou ons op de hoogte en tot binnenkort!!
nouch -
28 Februari 2012 - 10:45
Anouchka:
ik bedoelde crew :p kleine rechtzetting haha -
28 Februari 2012 - 10:58
Hannah:
bedankt voor het telefoontje uit thailand
het nieuws dak ik nu lees is toch wel niet positief!!!
ik vind het spijtig dat je bent moeten verhuizen en dat je geen afscheid hebt kunnen nemen!!!
weet dat we je altijd steunen en als je in een dipje zit je the crew een seintje moet geven!!!!
we missen je
dikke kussen! -
28 Februari 2012 - 15:42
Kim:
Hey peutie!
Ocharme, hier ben ik even van aangedaan! Ik vind het heel jammer voor jou want ik was nog aant denke: yes de peut zit daar precies goe en heeft het daar goe naar haar zin, wat haar verdiende loon is want je hebt al zo veel moeite moete doen voor die voorvereiding en al en ik was echt tevreden, jij ook wss en dan nu een gigantische tegenslag :s = niet leuk! Maar jou kennende, jij bent een doorzetter en je zal er zeker geraken, baseer u maar op u stage en mss kunt ge nu ook de lokale bevolking wat leren kennen? Je bent een sterke meid dus je gaat da wel overleven, ik geloof in je! Misschien krijg je onverwacht ook nog wel goed nieuws, wie weet? Je ziet da we je via deze weg toch zoveel mogelijk willen steunen hé ;) we zijn in gedachten vaak bij jou! Geef jezelf wat tijd om je aan te passen en misschien valt het dan nog wel beter mee dan verwacht maar vereenzamen zal je niet hoor, we zullen geregeld iets van ons laten horen en doe jij dat ook maar, dan zijn we vaak met elkaar in contact.
Nog veel succes op stage, hopelijk valt dat mee en hou u goe e!
Wij missen je ook hoor!
Xx Kimper
P.S. hopelijk zal het taalprobleem niet te veel hinder geven, gebruik wat gebaren ofzo maar das natuurlijk wel lastig hé als ge ni goe kunt communicere...
En voor de vuile badkamer: mss kan je van het ziekenhuis een ontsmettingsmiddel of reinigingsproduct meenemen als ze da daar hebbe? -
28 Februari 2012 - 16:59
Nog Altijd De Mamsie:
over een koude douche gesproken...enfin, Thailand ga je beter leren kennen dan Antwerpen, de Engelse taal wat minder...
X -
29 Februari 2012 - 06:03
Eline:
Hey meid!
Geef de moed niet op eh! Ge gaat dat kunnen eh! En aan de reacties te zien zijn er super veel mensen die aan u denken en u steunen!
Dikke zoen,
Eline -
29 Februari 2012 - 19:20
Tante Lieve:
Hallo Eline, weeral een ervaring rijker en je zal wel niet veréénzamen hoor. In een land met zoveel mensen, hoe zou 't kunnen? Kijk maar uit naar al de nieuwe contacten en geniet van je stage-ervaring...Kus vanuit het druilerigethuisland -
04 Maart 2012 - 13:41
Iris:
Hoi Eline, wat ongelofelijk naar voor je en onprettig. Ik zal je blijven volgen en aan je denken. Heel veel succes op je stage, dikke knuffel van je gekke hollander
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
