na regen komt zonneschijn

Mijn eerste dipje is intussen zo goed als gepassert. Ik denk dat het kwam door de vermoeidheid van de lange busreis en het feit dat ik het allemaal alleen moest doen/ uitzoeken/ verwerken. Gewoon het feit dat ik hier niemand had om al mijn zorgen en angsten te delen en er over te praten. En ook omdat het allemaal zo snel is gebeurd en ik niet echt tijd heb gehad om er deftig bij stil te staan wat er nu juist aan het gebeuren was. Dus op de moment dat het terug rustig werd kwam alles ineens tegelijk. Maar gelukkig waren jullie er allemaal om me te steunen en al die lieve berichtjes te sturen. Dus ik heb beslist om me niet te laten doen en er gewoon het beste van te maken. 1 stap/ dag tegelijk.
En ondertussen zijn er ook al enkele dingen gebeurd om me wat hoop te geven. :)

Dinsdag na dat ik was aangekomen had ik dus ook ineens mijn eerste stagedag. Ik ben met Pee Nok, de vrouw waar ik bij verblijf, naar het ziekenhuis gereden en daar heeft ze ervoor gezorgd dat ik goed ontvangen werd. Ik werd ontvangen door Pee Pom, een heel vriendelijke vrouw (die er veeeeeeeel jonger uitziet dan ze is) die al een geluk Engels spreekt. (ze heeft een tijd in Londen gestudeert) Zij heeft me dan een rondleiding gegeven door heel het ziekenhuis en heeft me aan iedereen voorgesteld. Of toch een poging gedaan tot, want als ze iemand had voorgesteld was ik 2 minuten later haar naam alweer vergeten...
Maar iedereen was super vriendelijk en heel geinteresserd in mijn verhaal, wat ik hier kwam doen. Iedereen wou dus ook veel vragen stellen, die Pee Pom dan moest vertalen, want meestal gaat hun Engels niet verder dan "How are you?" en "What's your name?". En mijn Thais gaat niet verder dan "Sawadeeka" en "Kapoenka". Dus Pee Pom is het grootste deel van de tijd een tolk tussen mij en de rest van het ziekenhuis. Maar ik denk niet dat ze dat erg vind, want ze blijft mij elke dag maar voorstellen aan meer mensen. Ik denk dat ondertussen heel het ziekenhuis mijn naam al kent. :)
Vooral de mensen van de thuiszorg waren heel grappig, 3 gekke vrouwen bij elkaar. 1 wou mij al mee naar huis nemen om voor te stellen aan haar familie, de andere wou dat ik haar Engels leerde en de laatste wil me overal mee naartoe nemen en heel Thailand laten zien. :D
Na de rondleiding had ik dan een gesprek met Pee Maew, om alle praktische zaken in orde te maken. Ze vroeg me wat ik verwachte van deze stage en ik zei dat ik zo veel mogelijk wilde zien en ervaren. Vervolgens heeft zij een uurrooster opgesteld met zo veel mogelijk verschillende afdelingen. Zo ga ik een keer op pediatrie staan, op het O.K., op de spoed, op de afdeling neuro,... Ik zal dus weten wat doen, zeker met het onthouden van al die mensen hun naam. :)

Dinsdag heb ik in de voormiddag mee de prenatale onderzoeken gedaan van de zwangere vrouwen. Eerst heeft Pee Pom me uitleg gegeven over de checklist waarmee ze werken. De lijst bestaat een aantal items die wijzen op een risicovolle zwangerschap, zoals hoge bloeddruk, te weinig beweging van de baby,... Deze lijst overlopen ze dan en als 1 van de items aanwezig is, word de vrouw doorverwezen naar een dokter.
Alle vrouwen moeten eerst in een potje plassen dat dan ook onmiddelijk onderzocht word met een stikje. Dan worden er nog enkele vragen gesteld. En als laatste gaan de VP de buik controleren: de positie van de baby bepalen en kijken hoe hoog de baarmoeder al zit. Ook gaan ze even luisteren naar de harttonen van de baby.
Het was dus eens iets totaal anders dan wat ik gewoon ben om te doen. :)
In de namiddag ben ik met Pee Pom naar een presentatie van de counselinggroep voor HIV gegaan. En dankzij haar uitstekende vertaalkunsten heb ik toch kunnen volgen waarover het ging. :)

Gisteren (donderdag) heb ik in de voormiddag mee de 'medisch onderzoeken' gevolgd. Allemaal mensen die ambulant naar het ziekhuis kwamen om vanalles te laten onderzoeken. Heel veel mensen om hun bloed te laten controleren. Anderen kwamen dan weer om hun urine te laten onderzoeken of voor controle van hun suiker (diabetespatienten). Heb dan zelf ook bij enkele patienten de glucose gemeten. Er waren er ook enkele die een vaccin kwamen halen voor rabies (hondsdolheid, wat ik heel goed vind want hier zijn echt imens veel straathonden). Heb hier dan ook mijn allereerste vaccin in mijn leven gegeven. :) Er was ook 1 vrouw die kwam voor een ECG. Dat ben ik dan ook mee gaan volgen en heb nadien de uitslag bekeken en voor mij zag alles er heel goed uit. :)
Op het einde was er ook 1 vrouw die kwam voor een uitstrijkje bij de gynaecoloog en dat ben ik dan ook mee gaan volgen. Deze voormiddag was dus zeer leerrijk en heb zelf ook een paar dingen kunnen doen.
De namiddag was heel rustig.

Vandaag ben ik met Pee Pom mee naar een school gegaan, waar zij op vrijdagvoormiddag de schoolverpleegster is. De dag was eerst heel rustig begonnen, tot er rond een uur of 10 3 jongens kwamen binnengestormd met het verhaal dat er een meisje van het 2e verdiep naar beneden was gevallen. We zijn dan allemaal direct rechtgesprongen en gaan kijken. Het meisje lag op de grond met haar been in een onnatuurlijke positie en met een grote kap in haar kin. Maar ze was bij bewustzijn en ze had ook een normale pupilreflex, dus hersenschade was er zo ver we konden zien niet. We hebben dan direct een ambulance gebeld, die er gelukkig direct was, want het ziekenhuis was niet ver af.
Hoe het juist gebeurd is begrijp ik nog altijd niet goed, maar het voornaamste is dat we niet veel later al bericht kregen dat het allemaal goed ging komen met haar.
Het was dus een bewogen voormiddag en ik en Pee Pom zijn er nog heel de dag niet goed van geweest.
Gelukkig was de namiddag rustig met 1 vergadering en later nog een conferentie voor de 'world kidney day'. (die vandaag is)

Het was dus een heel leuke week, wat mijn activiteiten in het ziekehuis betreft. En daar haal ik al veel moed en hoop uit dat ik het allemaal wel alleen zal kunnen. En echt alleen zal ik mss toch niet zijn, want ik heb volgens mij van heel het ziekenhuis al uitnodigingen gekregen om vanalles te gaan doen. :)
Ik hoop alleen dat het weer wat beter word, want het is hier al heel de week bewolkt en vandaag ook al enkele buien gehad... Gelukkig blijft het warm. :)