teacher Eline

Week 3 is inmiddels alweer gepasserd. Afgelopen week had ik stage in de 'Ban Duang Jai Nursery' of met andere woorden: de creche van het ziekenhuis. :)
Ik heb er dus niets verpleegkundig bijgeleerd, maar het was eens iets anders dan wat ik gewoon ben.
Ik vond het heel leuk om met de kinderen te spelen, alhoewel ik de eerste dag niet echt zeker was van de hele toestand. Ik kwam binnen en er begonnen al direct 2 van de kleinste kinderen te wenen toen ze mij zagen. Ik had dus wel wat schrik over hoe de week zou verlopen, maar dag 2 ging veel beter. De kinderen waren gewend aan mij en op sommige momenten waren ze zelfs letterlijk aan het vechten voor mijn aandacht. :)

Ik moet zeggen dat er toch een groot verschil is met de creches van in Belgie. Het viel me al direct op hoe weinig speelgoed er aanwezig was.
De kinderen komen 's morgens aan (vanaf half 8 is de creche open) en dan word er 1 doos speelgoed opengedaan voor alle kinderen. Om half 9 begint dan het dagprogramma. Alle kinderen (behalve de baby's) worden samengebracht in 1 kamer en dan word eerst het volkslied van Thailand gespeeld dat ze dan uit volle borst moeten meezingen, met aan het einde gevolgd door 3x zeer luid geroep: 'Lang leve de koning!' Dan worden er nog enkele liedjes gespeeld en bij elk liedje hoort een bijpassend dansje. Al een geluk waren de dansjes niet al te moeilijk, dus ik kon direct mee inspringen. :)
De eerste dag kreeg ik ook al direct een microfoon in mijn handen geduwt en dan moest ik een liedje zingen. Ze stelden voor van 'hoofd, schouders, knie en teen' te zingen (maar dan wel in het Engels) Al een geluk kende ik hier de tekst van, dus ik heb het dan maar gedaan. Maar aangezien het nog maar dag 1 was, waren de meeste kinderen nog in schok van mij te zien en hebben dan ook gewoon staan staren i.p.v het dansje mee te doen. :)
Na de dansjes en de liedjes worden er nog enkele boekjes voorgelezen. Maar de boekjes gaan niet over de 'bloemetjes in de tuin' en 'de dieren in het bos' zoals bij ons, maar elk boekje is bedoelt om de kinderen iets te leren. Zo is er een boekje dat verteld over een meisje dat haar tanden niet goed poetst en dan een gaatje krijgt en heel veel pijn heeft en dan naar de tandarts moet. Of het boek over een jongetje dat te veel eet en dan krampen krijgt en veel naar het toilet moet.
Dan om 10 uur krijgen ze een koek, maar eerst moeten ze allemaal hun handen gaan wassen onder streng toezicht. Na het 10 uurtje mogen de kleinste kinderen gaan spelen, maar weer krijgen ze maar zeer weinig speelgoed. De oudere kinderen (van 3 jaar) moesten dan oefeningen gaan maken. Oefeningen zoals de kleuren leren, of leren tellen tot 10 (wat ik inmiddels ook al kan :)), of het Engels alfabet, ...
Voor dat laatste hebben ze mij de hele week ingeschakelt. Dan was ik even Teacher Eline en dan moest ik hen het Engelse alfabet leren. :)
Om 11 uur moeten ze dan weer hun handen gaan wassen en dan gaan ze middageten eten. De oudste kinderen moeten dan ook eerst een gebedje zeggen. Na het eten gaan dan alle kinderen 1 voor 1 hun tanden poetsen, of toch een poging doen tot. De kinderen krijgen allemaal een tandenborstel met wat tandpasta op en dan moeten ze zelf maar poetsen, ook de allerkleinsten. Dit resulteerd vaak tot het opeten van de tandpasta en dat is het dan. Met als gevolg dat ik echt al wel jonge kinderen heb gezien met heel slechte tanden.
Als de tanden 'gepoetst' zijn gaan ze allemaal in de douche en dan worden ze ingesmeert met babypoeder. Dat was mijn job voor de hele week. :) Gedouched en ingepoedert doen ze dan allemaal hun pyama aan (met eem beetje hulp van de teachers) en dan is het tijd voor het middagdudje. Van 12 uur tot 15 uur was er dus niets te doen, want dan lag iedereen te slapen. Een goede moment dus om mijn Thais een beetje bij te schaven en de teachers hun Engels wat te verbeteren. :)
Rond 15 uur, als de meeste kinderen terug wakker waren, moesten ze weer allemaal in de douche en terug ingepoedert worden. Dan deden ze propere kleren aan, dus niet dezelfde als diegene die ze 's morgens aanhadden.
In afwachting van de ouders werd er dan nog een filmpje van Tom en Jerry opgezet, terwijl de teachers de haren van de meisjes altijd heel mooi en vlechtjes of staarjes deden. Om 17 uur was de creche altijd leeg en zat mijn dag er ook op. :)

Deze week is het me ook nog gelukt om een beetje van Hat Yai zelf te zien, dankzij Pee Maew. Zij had me uitgenodigd om me een rondleiding te geven. We zijn dan naar een tempel in de bergen gaan zien. Echt zoooooo mooi! Ik wou daar echt blijven wonen!
Dinsdagavond was ik dan ook door Pee Dang uitgenodigd om met haar gezin te gaan eten. Das was heel vriendelijk van hen en het eten was ook heel lekker. :)

P.S.: 'Pee' is hier in Thailand de beleefde manier om een oudere persoon aan te spreken. :)